Glimpses of the Middle Way
Wood Mosaic/ Sculpture, 23 x 28 inches, 2023 Sureel Kumar
While sitting in my garden on a hot and humid full moon night, I was sipping whisky on the rocks and enjoying the soothing moonlight. After some time, again, the question arose: Who am I? I closed my eyes and started observing my body and my thoughts. A thought came, and it was suggested to bring a table fan to make the atmosphere a bit cooler. Another thought suggested going to the air-conditioned room. Another thought suggested going to the neighbourhood shop to fetch some namkeen. I decided to enjoy the evening as it was.
After a few moments, I started remembering previous full moon nights that I spent with friends. Emotions about missing friends started growing. I felt like calling some friends. Beautiful poetry and songs started humming in my mind. But again, I said to myself that today I am here alone, and let it be so. I realised that even on such a beautiful night, my logical thoughts and emotions were stopping me to enjoying the beauty of the moonlight spreading around me. Both thoughts and emotions were stubborn and were trying to interfere with each other. But I decided to be in the middle, doing nothing but watching them. Soon the thoughts and emotions slowed down, and some beautiful calmness emerged in me. I smiled and opened my eyes and found myself looking at gulchin flowers shining in the moonlight. It was someone in me beyond my thoughts and emotions, but who? Who am I?
These are the feelings that I have tried to translate into this wood mosaic.
मैं कौन हूँ? #94
मध्य मार्ग की झलकें
लकड़ी मोज़ेक / मूर्तिकला
23 x 28 इंच, 2023 सुरील कुमार
पूर्णिमा की गर्म और उमस भरी रात में अपने बगीचे में बैठे हुए, मैं ठंडी व्हिस्की की चुस्की ले रहा था और सुखदायक चांदनी का आनंद ले रहा था। कुछ समय बाद, फिर से, सवाल उठा: मैं कौन हूं? मैंने अपनी आँखें बंद कर लीं और अपने शरीर और अपने विचारों को देखना शुरू कर दिया। एक विचार आया, और वातावरण को थोड़ा ठंडा बनाने के लिए एक टेबल फैन लाने का सुझाव दिया गया। एक अन्य विचार ने वातानुकूलित कमरे में जाने का सुझाव दिया। एक अन्य विचार ने कुछ नमकीन लाने के लिए पड़ोस की दुकान पर जाने का सुझाव दिया। पर मैंने शाम का आनंद लेने का फैसला किया जैसी भी यह थी।
कुछ क्षणों के बाद, मैंने पिछली पूर्णिमा की रातों को याद करना शुरू कर दिया जो मैंने दोस्तों के साथ बिताई थीं। दोस्तों के बारे में भावनाएं बढ़ने लगीं। मेरा कुछ दोस्तों को बुलाने का मन हुआ। मेरे मन में सुंदर कविता और गीत गुनगुनाने लगे। लेकिन फिर, मैंने खुद से कहा कि आज मैं यहां अकेला हूं, और ऐसे ही आनंद लेने दें। मुझे एहसास हुआ कि इतनी खूबसूरत रात में भी, मेरे तार्किक विचार और भावनाएं मुझे अपने चारों ओर फैली चांदनी की सुंदरता का आनंद लेने से रोक रही थीं। विचार और भावनाएं दोनों जिद्दी थे और एक-दूसरे के साथ हस्तक्षेप करने की कोशिश कर रहे थे। लेकिन मैंने मध्य में ही रहने का फैसला किया, उन्हें देखने के अलावा कुछ नहीं किया। जल्द ही विचार और भावनाएं धीमी हो गईं, और मुझमें कुछ सुंदर शांति उभरी। मैं मुस्कुराया और अपनी आँखें खोलीं और खुद को चांदनी में चमकते गुलचिन के फूलों को देखते हुए पाया। यह मेरे विचारों और भावनाओं से परे मेरे अंदर कोई था, लेकिन कौन? मैं कौन हूँ?
ये वे भावनाएं हैं जिन्हें मैंने इस लकड़ी के मोज़ेक द्वारा दर्शाने की कोशिश की है।
ਮੈਂ ਕੌਣ ਹਾਂ? #94
ਮੱਧ ਮਾਰਗ ਦੀਆਂ ਝਲਕੀਆਂ
ਲੱਕੜ ਮੋਜ਼ੈਕ/ ਮੂਰਤੀ ਕਲਾ
23 x 28 ਇੰਚ, 2023 ਸੁਰੀਲ ਕੁਮਾਰ
ਗਰਮ ਅਤੇ ਨਮੀ ਭਰੀ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਗ਼ੀਚੇ ਵਿਚ ਬੈਠਕੇ, ਮੈਂ ਠੰਡੀ ਠਾਰ ਵਿਸਕੀ ਪੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਨਰਮ ਚਾਂਦਨੀ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਫਿਰ, ਸਵਾਲ ਉੱਠਿਆ: ਮੈਂ ਕੌਣ ਹਾਂ? ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਵਿਚਾਰ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਮਾਹੌਲ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਠੰਡਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਟੇਬਲ ਫੈਨ ਲਿਆਉਣ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇਕ ਹੋਰ ਵਿਚਾਰ ਨੇ ਏਅਰ ਕੰਡੀਸ਼ਨਡ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਜਾਣ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ। ਇਕ ਹੋਰ ਵਿਚਾਰ ਨੇ ਕੁਝ ਨਮਕੀਨ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਮੁਹੱਲੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ 'ਤੇ ਜਾਣ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਾਂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਵੇਂ ਵੀ ਇਹ ਸੀ।
ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਦੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਮੈਂ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਬਿਤਾਈਆਂ ਸਨ। ਦੋਸਤਾਂ ਬਾਰੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵਧਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਮੇਰਾ ਕੁਝ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦਾ ਵੀ ਮਨ ਹੋਇਆ। ਸੁੰਦਰ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਗੀਤ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜਣ ਲੱਗੇ। ਪਰ ਫਿਰ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅੱਜ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਇਕੱਲਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਇਸ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਵਾਪਰਣ ਦਿਓ। ਮੈਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇੰਨੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਰਾਤ ਨੂੰ ਵੀ, ਮੇਰੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਫੈਲੀ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਦੋਵੇਂ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਜ਼ਿੱਦੀ ਸਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਦਖਲ ਅੰਦਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਪਰ ਮੈਂ ਵਿਚਕਾਰ ਰਹਿਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਛੇਤੀ ਹੀ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਘੱਟ ਹੋ ਗਈਆਂ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਸੁੰਦਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਉੱਭਰੀ। ਮੈਂ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹੀਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਚਮਕ ਰਹੇ ਗੁਲਚਿਨ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਿਆ। ਇਹ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਸੀ, ਪਰ ਕੌਣ? ਮੈਂ ਕੌਣ ਹਾਂ?
ਇਹ ਉਹ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਇਸ ਲੱਕੜ ਦੇ ਮੋਜ਼ੈਕ ਰਾਹੀਂ ਦਰਸ਼ਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ।
Comments